Świat Zachodu zachłysnął się permisywizmem, czyli nadmiernym, bezpodstawnym pozwalaniem na robienie różnych, często szkodliwych rzeczy. Dotyczy to między innymi zmiany płci, do której dostęp w wielu krajach był dotychczas dość swobodny. Państwa skandynawskie czy Wielka Brytania do niedawna zezwalały nawet na zmianę płci (tranzycję płci) u dzieci. Teraz jednak się to zmienia.

 

zmiana płci

 

Tranzycja płci i błędy w badaniach

Aktywiści transseksualni oraz zaangażowani w aktywizm naukowcy czy lekarze sfabrykowali konsensus, że proces zmiany płci jest korzystny dla zdrowia. Tak naprawdę okazało się, że badania, mające rzekomo tego dowodzić, są bardzo złe metodologicznie: mają silny błąd przeżywalności (nie uwzględniają wielu danych), są wybiórcze (badani są rekrutowani często przez grupy aktywistów), mają wypaczone próby demograficzne (są niereprezentatywne), bazują głównie na pomiarach subiektywnych, a nie obiektywnych (autodeklaracje), obejmują krótkie okresy, np. 5 lat (a fakt, że tranzycja płci jest błędem, może wyjść na jaw nawet po 15 latach, kiedy osoba zmieniająca płeć trafi np. na dobrą psychoterapię i wyleczy się z depresji oraz zniweluje błędy poznawcze i mechanizmy obronne, które doprowadziły ją do uwierzenia, że „jest transseksualna”).

 

Najnowsza praca naukowa, opublikowana w 2023 roku w recenzowanym czasopiśmie naukowym „Sex & Marital Therapy”, już w swoim tytule mówi wprost o „micie <<rzetelnych badań>> w pediatrycznej medycynie genderowej” [1]. Naukowcy zwracają w niej uwagę na jeszcze jeden problem, oprócz tych wyżej wymienionych. Mianowicie, wcześniejsze badania dowodzące o rzekomych korzyściach ze zmiany płci, tak naprawdę dowodziły czegoś przeciwnego – że zmiana płci nie pomaga. Jednak z jakichś powodów we wnioskach podawano fałszywe lub rozmyte informacje o uzyskanych danych. Bardzo dokładnie problem ten na konkretnym przykładzie opisał dziennikarz naukowy Jesse Singal [2].

 

Brak konsensusu naukowego o korzyściach płynących ze zmiany płci

Bazując na takich fundamentalnie błędnych badaniach niektóre organizacje medyczne, nie bez nacisku ze strony aktywistów, wydały oświadczenia o tym, że tranzycja płci jest korzystna dla zdrowia. Zrobiła tak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) [4], wprowadzając zmiany w nomenklaturze, dotyczące transseksualizmu (niezgodności płciowej). Co ciekawe, w tej samej aktualizacji WHO zaaprobowała także pseudonaukową tradycyjną medycynę chińską pod naciskiem działaczy i polityków z Chin.

 

 

Również Endocrine Society, czyli międzynarodowe Towarzystwo Endokrynologiczne, w roku 2017 wypowiedziało się korzystnie o tranzycji płci [4] – aczkolwiek w roku 2021 przyznało, że istnieją biologiczne różnice między obu płciami i nie należy ich ignorować [5]. Wziąwszy pod uwagę spływające coraz liczniej badania o tym, jak wiele osób po zmianie płci uznaje ten proces za okaleczenie, można się spodziewać, że w przeciągu kilku lat Endocrine Society zmieni swoje stanowisko w tej kwestii.

 

Rekomendacje WPATH wbrew wynikom badań naukowych

Zarówno WHO, jak i Endocrine Society oraz inne organizacje polecające procedurę zmiany płci, czerpały głównie od WPATH (ang. World Proffesional Association for Transgender Health) – organizacji, zrzeszającej aktywistów, lekarzy, psychologów i seksuologów popierających zmienianie płci (również u osób małoletnich) jako „skuteczne leczenie”. Jednakże, gdy okazało się, że jej zalecenia są niezgodne z wynikami badań naukowych (w tym z faktem, że praktycznie wszystkie dane pokazują, iż 60-90% osób wyrasta z dysforii płciowej i chęci zmiany płci, gdy dojrzeje neurobiologicznie i emocjonalnie [6], [7], [8], [9], [10], [11], [12], [13], [14]), coraz więcej krajów i systemów medycznych zaczęło z rekomendacji WPATH rezygnować.

 

W 2020 roku od rekomendacji WPATH odeszła Finlandia, w 2021 roku Instytut Karolinska (przyznający medyczne Nagrody Nobla), a w 2022 roku cała Szwecja. Również w zeszłym roku Francuska Akademia Medyczna ostrzegła przed zmienianiem płci w tym nurcie, Hiszpańskie Towarzystwo Pediatryczne i Hiszpańskie Towarzystwo Psychiatrii Dziecięcej protestowały przeciwko ustawie mającej zezwalać na zmianę płci od 12 roku życia, a Wielka Brytania zamknęła klinikę zmiany płci realizującą afirmacyjny model WPATH.

 

Nad organizacją WPATH zbierają się coraz ciemniejsze chmury. Nie tylko dlatego, że propagowane przez nią procedury okazują się nie mieć poparcia w ugruntowanej nauce. Problem stanowi też to, że coraz więcej młodych osób, którym zmieniono płeć w ramach modelu WPATH, po dorośnięciu uznaje to za okaleczenie i wraca do swojej prawdziwej płci.

 

Dodatkowo, w zeszłym roku śledztwo feministycznej grupy „Reduxx” ujawniło, że WPATH ma strukturalne powiązania z siatką pedofilsko-sadystyczną [15], [16], [17], a w tym roku tysiące naukowców, lekarzy, psychoterapeutów, seksuologów i psychologów z całego świata wystosowało list otwarty (tutaj jego tłumaczenie na polski), w którym argumentują, że WPATH nie jest godną zaufania organizacją, gdyż jej zalecenia są wbrew nauce, medycynie opartej na dowodach oraz etyce. Raport prestiżowego czasopisma medycznego „BMJ”, opublikowany miesiąc temu, także wskazuje na te problemy [18].

 

tranzycja płci

 

Norweska agencja medyczna ostrzega przed zmianą płci

Do państw częściowo lub całkowicie odchodzących od afirmacyjnego modelu WPATH, pozytywnie nastawionego do zmiany płci, zaczyna dołączać Norwegia. Ukom, czyli norweska Komisja ds. Służby Zdrowia i Opieki Społecznej, opublikowała raport [19], w którym zbadała proces zmiany płci, dowody na jego skuteczność, etyczność stosowania go.

 

Okazało się, że nie ma silnych dowodów na to, że tranzycja płci pomaga, a autorzy raportu wprost proceder ten nazwali „eksperymentalnym”, zaznaczając, że chodzi również o podawanie blokerów dojrzewania, czyli leków wstrzymujących działanie hormonów płciowych, których mniej lub bardziej częstymi skutkami ubocznymi są: depresja, niepłodność, osteoporoza, złośliwe nowotwory wątroby, toksyczne uszkodzenia wątroby, niezłośliwe nowotwory mózgu. Leki te są stosowane do chemicznego kastrowania pedofilów, ale także u nastolatków ze znacząco przedwczesnym dojrzewaniem. „Ukom zaleca, aby blokery dojrzewania oraz hormonalne i chirurgiczne zmienianie płci dzieci i młodzieży były określane jako leczenie eksperymentalne” – piszą.

 

Eksperci z UKOM stwierdzili, że wiedza na temat zmiany płci jest niewystarczająca, że istnieje duże pole do wolnych interpretacji ze strony personelu medycznego, że brakuje standardów. Ich zalecenia są takie, by utworzono jasne kryteria diagnostyczne i proceduralne, by sprawdzono, czy dotychczas stosowane procedury (afirmacyjna zmiana płci) są w ogóle skuteczne, by stworzono system monitoringu w tym zakresie.

 

Niepokojące dla agencji Ukom jest też to, że zdarza się, iż personel zataja przed rodzicami istotne fakty dotyczące leczenia dziecka. Podobnie było w klinice Tavistock – tej zamkniętej w zeszłym roku przez Wielką Brytanię – gdzie rodzice bywali szantażowani, że jeśli nie będą popierać zmiany płci dziecka, to miałoby się ono rzekomo z tego powodu zabić. Obecnie wiadomo, że osoby po zmianie płci mają bardzo wysoki wskaźnik samobójstw, również w środowisku tolerancyjnym, co sugeruje, że przyczyna leży gdzie indziej, niż w „nietolerancyjnym społeczeństwie”.

 

Niniejszy artykuł napisałem niezależnie dzięki wsparciu Patronów i Patronek. Jeśli chcesz dołączyć do grona osób umożliwiających istnienie i rozwój tego bloga, zapraszam na mój profil w serwisie Patronite.

 

tranzycja płci

 

Źródła: tranzycja płci cz. 1

[1] Stephen Abbruzzese i wsp. The Myth of “Reliable Research” in Pediatric Gender Medicine. A critical evaluation of the Dutch Studies—and research that has followed. „Journal of Sex & Marital Therapy”, 2023.

[2] Jesse Singal. Researchers Found Puberty Blockers And Hormones Didn’t Improve Trans Kids’ Mental Health At Their Clinic. Then They Published A Study Claiming The Opposite. (Updated). Substack, 2023; [https://jessesingal.substack.com/p/researchers-found-puberty-blockers].

[3] Gender incongruence and transgender health in the ICD. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO);

[https://www.who.int/standards/classifications/frequently-asked-questions/gender-incongruence-and-transgender-health-in-the-icd].

[4] Wylie C. Hembree i wsp. Gender Dysphoria/Gender Incongruence Guideline Resources. Endocrine Society, 2017; [https://www.endocrine.org/clinical-practice-guidelines/gender-dysphoria-gender-incongruence].

[5] Biological differences between females, males need to be considered in scientific studies. Endocrine Society, 2021; [https://www.endocrine.org/news-and-advocacy/news-room/2021/biological-differences-between-females-males-need-to-be-considered-in-scientific-studies].

[6] Madeleine S. C. Wallien i wsp. Psychosexual outcome of gender-dysphoric children. „Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry”, 2008.

[7] Thomas D. Steensma i wsp. Factors associated with desistence and persistence of childhood gender dysphoria: a quantitative follow-up study. „Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry”, 2013.

[8] Alexander Korte i wsp. Gender identity disorders in childhood and adolescence: currently debated concepts and treatment strategies. „Deutsches Ärzteblatt International”, 2008.

[9] Jiska Ristori i wsp. Gender dysphoria in childhood. „International Review of Psychiatry”, 2016.

 

Źródła: tranzycja płci, cz. 2.

[10] Devita Singh i wsp. A follow-up study of boys with gender identity disorder. „Frontiers in Psychiatry”, 2021.

[11] Kelley D. Drummond i wsp. A follow-up study of girls with gender identity disorder. „Developmental psychology”, 2008.

[12] Charles W. Davenport. A follow-up study of 10 feminine boys. „Archives of Sexual behawior”, 1986.

[13] Phil S. Lebovitz. Feminine behavior in boys: Aspects of its outcome. „American Journal of Psychiatry” 1972.

[14] John Money i wsp. Homosexual outcome of discordant gender identity/role in childhood: Longitudinal follow-up. „Journal of Pediatric Psychology”, 1979.

[15] Genevieve Gluck. Top Trans Medical Association Collaborated With Castration, Child Abuse Fetishists. Reduxx, 2022; [https://reduxx.info/top-trans-medical-association-collaborated-with-castration-child-abuse-fetishists].

[16] Genevieve Gluck. Top Academic Behind Fetish Site Hosting Child Sexual Abuse Fantasy, Push To Revise WPATH Guidelines. Reduxx, 2022; [https://reduxx.info/top-academic-behind-fetish-site-hosting-child-sexual-abuse-fantasy-push-to-revise-wpath-guidelines].

[17] Genevieve Gluck. Trans Authority Cites Pedophilic Forum, Reduces Age Restrictions for ‘Puberty Blockers’ and Genital Surgeries. Reduxx, 2022; [https://reduxx.info/trans-authority-cites-pedophilic-forum-reduces-age-restrictions-for-puberty-blockers-and-genital-surgeries].

[18] Jennifer Block. Gender dysphoria in young people is rising—and so is professional disagreement. „BMJ”, 2023.

[19] Pasientsikkerhet for barn og unge med kjønnsinkongruens. Ukom, 2023; [https://ukom.no/rapporter/pasientsikkerhet-for-barn-og-unge-med-kjonnsinkongruens/sammendrag]

 

Najnowsze wpisy

`

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *